Inkopersloket PIANOo organiseert lunchlezing over keurmerken
‘Nederlanders willen minder duurzame keurmerken’, kopten de media vorige week. Niet alleen consumenten, maar ook inkopers worden met een woud van duurzame keurmerken en certificaten geconfronteerd. Het voorschrijven van keurmerken is populair, omdat dit overheidsinkopers verzekert dat producten duurzaam of kinderarbeidvrij zijn. Toch is het voorschrijven van een keurmerk in strijd met de aanbestedingswet. Jacobien Muntz-Beekhuis: “Wat wél mag is verwijzen naar elementen van een keurmerk en het keurmerk als bewijsmiddel accepteren.” Verslag van de lunchbijeenkomst Certificaten en Keurmerken van 1 december 2014. (5 december 2014)
Duurzaamheid is niet zomaar een hot item, maar een blijvend punt van aandacht. Bijna elke overheidsinstantie heeft doelstellingen op het gebied van duurzaamheid. Vaak is een belangrijke rol weggelegd voor inkopers, die duurzame oplossingen voorrang kunnen geven in aanbestedingen. Dat vergt speciale kennis over het vertalen van duurzaamheid naar aanbestedingseisen. En wanneer is een product of dienst nou duurzaam? Dat is niet altijd even makkelijk en snel te beoordelen. Certificaten en keurmerken kunnen inkopers een garantie bieden voor duurzame productie, zoals FSC en PEFC voor duurzaam hout.
Keurmerk mag niet als eis
Duurzaamheids- en milieueisen kun je in aanbestedingen onderbrengen bij de technische specificaties. Maar het is juridisch gezien niet toegestaan om specifieke keurmerken als eis te stellen. Mogen inkopers dan geen Max Havelaarkoffie vragen? “Nee”, zegt aanbestedingsjurist Jacobien Muntz-Beekhuis van PIANOo resoluut. “Volgens Europese regelgeving sluit het eisen van een keurmerk potentieel geschikte partijen uit die wellicht wel voldoen aan de criteria, maar niet het label Max Havelaar hebben. Dat is discriminatie.”